…عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: «بَیْنَا أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع عَلَى الْمِنْبَرِ إِذْ أَقْبَلَ ثُعْبَانٌ مِنْ نَاحِیَةِ بَابٍ مِنْ أَبْوَابِ الْمَسْجِدِ فَهَمَّ النَّاسُ أَنْ یَقْتُلُوهُ فَأَرْسَلَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع أَنْ کُفُّوا فَکَفُّوا وَ أَقْبَلَ الثُّعْبَانُ یَنْسَابُ حَتَّى انْتَهَى إِلَى الْمِنْبَرِ فَتَطَاوَلَ فَسَلَّمَ عَلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع فَأَشَارَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع إِلَیْهِ أَنْ یَقِفَ حَتَّى یَفْرُغَ مِنْ خُطْبَتِهِ وَ لَمَّا فَرَغَ مِنْ خُطْبَتِهِ أَقْبَلَ عَلَیْهِ فَقَالَ: «مَنْ أَنْتَ؟» فَقَالَ: عَمْرُو بْنُ عُثْمَانَ خَلِیفَتِکَ عَلَى الْجِنِّ وَ إِنَّ أَبِی مَاتَ وَ أَوْصَانِی أَنْ آتِیَکَ فَأَسْتَطْلِعَ رَأْیَکَ وَ قَدْ أَتَیْتُکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ فَمَا تَأْمُرُنِی بِهِ وَ مَا تَرَى؟ فَقَالَ لَهُ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع: «أُوصِیکَ بِتَقْوَى اللَّهِ وَ أَنْ تَنْصَرِفَ فَتَقُومَ مَقَامَ أَبِیکَ فِی الْجِنِّ فَإِنَّکَ خَلِیفَتِی عَلَیْهِمْ.» قَالَ: «فَوَدَّعَ عَمْرٌو أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ انْصَرَفَ فَهُوَ خَلِیفَتُهُ عَلَى الْجِنِّ.» فَقُلْتُ لَهُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ فَیَأْتِیکَ عَمْرٌو وَ ذَاکَ الْوَاجِبُ عَلَیْهِ؟ قَالَ: «نَعَمْ.» الکافی، ج۱، ص۳۹۶ از جابر بن یزید جعفی نقل شده است: امام باقر (علیهالسلام) فرمودند: «هنگامیکه امیرالمؤمنین (علیهالسلام) بر منبر (مشغول سخنرانی) بودند، ناگهانی ماری غولپیکر[*] از جانب یکی از درهای مسجدِ [کوفه] پیش آمد. مردم به تکاپو افتادند که آن را بکشند. امیرالمؤمنین کسی را فرستاد تا از این کار دست بکشند. آنها مار را رها کردند. مار با سرعت خزید و پیش رفت و خ, ...ادامه مطلب
قالَ عَلِیِّ أَمِیرُ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ: «لِیَتَأَسَّ صَغِیرُکُمْ بِکَبِیرِکُمْ وَ لْیَرْأَفْ کَبِیرُکُمْ بِصَغِیرِکُمْ.» نهجالبلاغة، ص۲۴۰ از امیرالمؤمنین (علیهالسلام) نقل شده است: «کوچکترهای شما باید از بزرگترهایتان پیروی کنند و بزرگترها باید به کوچکترها محبت بورزند.» پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ در متن عربی حدیث، حضرت فرمودهاند کوچکترها باید به بزرگترها «تأسّی» کنند. معنای دقیق «تأسی» در لغت عرب، عبارت است از پیروی و تمکین از کسی که خیرخواه انسان است و قصد مداوا و اصلاح او را دارد؛ مثل بیماری که از دستورات پزشک پیروی میکند تا بهبود یابد. و در مقابل، فرمودهاند بزرگترها باید نسبت به کوچکترها «رأفت» داشته باشند. معنای دقیق «رأفت» نیز در لغت عرب، عبارت است از اینکه انسان نسبت به دیگری مهربانی و دلسوزی خالصانه و شدیدی داشته باشد، بهنحوی که طاقت درد و رنج او را نداشته باشد و در صدد مداوا و اصلاح او برآید. هرچند این مداوا و اصلاح، خود با درد و رنجِ موقتی همراه باشد. از آنچه گفته شد، برمیآید که حضرت رابطهی مطلوب میان بزرگترها و کوچکترها را چنین ترسیم کردهاند که بزرگترها باید دلسوز کوچکترها باشند و به اصلاح آنها اهتمام داشته باشند. کوچکترها نیز باید خیرخواهی بزرگترهایشان را بپذیرند و از دستوراتشان پیروی کنند تا کاستیهایشان برطرف شود و رشد نمایند. بدیهی است که این رابطه دوطرفه است و اگر از جانب یکی از طرفین (بهویژه بزرگترها) کوتاهی صورت گیرد، طرف مقابل نیز کوتاهی خواهد کرد؛ - کوچکترها اگر بزرگترهایشان را مهربان و دلسوز ندانند یا آنها را کاردان و حاذق نیابند، از آنها پیروی نخواهند ک, ...ادامه مطلب
...حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ الْهُرْمُزَانِیُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع قَالَ: «لَمَّا قُبِضَتْ فَاطِمَةُ ع دَفَنَهَا أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ سِرّاً وَ عَفَا عَلَى , ...ادامه مطلب