قالَ عَلِیِّ أَمِیرُ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ: «لِیَتَأَسَّ صَغِیرُکُمْ بِکَبِیرِکُمْ وَ لْیَرْأَفْ کَبِیرُکُمْ بِصَغِیرِکُمْ.» نهجالبلاغة، ص۲۴۰ از امیرالمؤمنین (علیهالسلام) نقل شده است: «کوچکترهای شما باید از بزرگترهایتان پیروی کنند و بزرگترها باید به کوچکترها محبت بورزند.» پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ در متن عربی حدیث، حضرت فرمودهاند کوچکترها باید به بزرگترها «تأسّی» کنند. معنای دقیق «تأسی» در لغت عرب، عبارت است از پیروی و تمکین از کسی که خیرخواه انسان است و قصد مداوا و اصلاح او را دارد؛ مثل بیماری که از دستورات پزشک پیروی میکند تا بهبود یابد. و در مقابل، فرمودهاند بزرگترها باید نسبت به کوچکترها «رأفت» داشته باشند. معنای دقیق «رأفت» نیز در لغت عرب، عبارت است از اینکه انسان نسبت به دیگری مهربانی و دلسوزی خالصانه و شدیدی داشته باشد، بهنحوی که طاقت درد و رنج او را نداشته باشد و در صدد مداوا و اصلاح او برآید. هرچند این مداوا و اصلاح، خود با درد و رنجِ موقتی همراه باشد. از آنچه گفته شد، برمیآید که حضرت رابطهی مطلوب میان بزرگترها و کوچکترها را چنین ترسیم کردهاند که بزرگترها باید دلسوز کوچکترها باشند و به اصلاح آنها اهتمام داشته باشند. کوچکترها نیز باید خیرخواهی بزرگترهایشان را بپذیرند و از دستوراتشان پیروی کنند تا کاستیهایشان برطرف شود و رشد نمایند. بدیهی است که این رابطه دوطرفه است و اگر از جانب یکی از طرفین (بهویژه بزرگترها) کوتاهی صورت گیرد، طرف مقابل نیز کوتاهی خواهد کرد؛ - کوچکترها اگر بزرگترهایشان را مهربان و دلسوز ندانند یا آنها را کاردان و حاذق نیابند، از آنها پیروی نخواهند ک, ...ادامه مطلب