عنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِیطَالِبٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ: «أَنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ کَانَ یَطْوِی فِرَاشَهُ وَ یَشُدُّ مِئْزَرَهُ فِی اَلْعَشْرِ اَلْأَوَاخِرِ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ کَانَ یُوقِظُ أَهْلَهُ لَیْلَةَ ثَلاَثٍ وَ عِشْرِینَ وَ کَانَ یَرُشُّ وُجُوهَ اَلنِّیَامِ بِالْمَاءِ فِی تِلْکَ اَللَّیْلَةِ وَ کَانَتْ فَاطِمَةُ عَلَیْهَا السَّلاَمُ لاَ تَدَعُ أَحَداً مِنْ أَهْلِهَا یَنَامُ تِلْکَ اَللَّیْلَةَ وَ تُدَاوِیهِمْ بِقِلَّةِ اَلطَّعَامِ وَ تَتَأَهَّبُ لَهَا مِنَ اَلنَّهَارِ وَ تَقُولُ: «مَحْرُومٌ مَنْ حُرِمَ خَیْرَهَا.»» دعائمالإسلام، ج۱، ص۲۸۲ از امیرالمؤمنین (صلواتاللهعلیه) نقل شده است: «بهراستی که رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) در ده روز آخر ماه رمضان تشک خود را جمع میکردند و کمربندِ [همتِ]شان را [برای انجام عبادات] محکم میکردند. ایشان در شب بیست و سوم خانواده خود را بیدار میکردند و در این شب بر صورت کسانی که میخوابیدند، قطرات آب میپاشیدند. حضرت فاطمه (علیهاالسلام) نیز اجازه نمیداد هیچیک از اعضای خانوادهاش در این شب بخوابد. ایشان برای جلوگیری از خوابآلودگی خانواده، غذایشان را کم میکرد و از روز قبل آنان را برای این شب آماده مینمود و میفرمود: «کسی که از خیر (و برکت) این شب محروم شود، محرومِ حقیقی است.»» پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ از مرحوم آیتالله مصباح یزدی (رحمةاللهعلیه) سؤال شده است: «نقل شده که در شب قدر حضرت زهرا (سلاماللهعلیها) با آب پاشیدن به صورت امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام) آنها را بیدار نگه میداشتند. آیا ما هم باید سعی کنیم بچهها را بیدار نگه, ...ادامه مطلب
قیلَ إِنَّ عَبْدَ الرَّحْمَنِ السُّلَمِیَّ عَلَّمَ وَلَدَ الْحُسَیْنِ الْحَمْدُ. فَلَمَّا قَرَأَهَا عَلَى أَبِیهِ أَعْطَاهُ أَلْفَ دِینَارٍ وَ أَلْفَ حُلَّةٍ وَ حَشَا فَاهُ دُرّاً. فَقِیلَ لَهُ فِی ذَلِکَ. قَالَ: «وَ أَیْنَ یَقَعُ هَذَا مِنْ عَطَائِهِ.» یَعْنِی تَعْلِیمِهِ. مناقبآلأبیطالب(لابنشهرآشوب)، ج۴، ص۶۶ نقل شده است که عبدالرحمان سُلَمی سوره حمد را به فرزند امام حسین (علیهالسلام) آموخت. وقتی سوره حمد را برای پدرش خواند، امام حسین (علیهالسلام) هزار دینار (سکه طلا) و هزار دست لباس نو به عبدالرحمان داد و دهانش را پر از مروارید درشت کرد. به ایشان در این رابطه اعتراض شد. حضرت فرمودند: «اینها کجا، و چیزی که او (به فرزندم) عطا کرده است کجا؟!» مقصود حضرت، «تعلیم قرآن» بوده است. پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ حتی اگر این مقدار بخششِ سیدالشهداء (علیهالسلام) به آن معلم قرآن مبالغهآمیز باشد، لااقل فراوانی و شگفتآور بودن مبلغ اعطاشده محرز است. حال در این رابطه چند سؤال از خود بپرسیم: - آیا قرآنآموزیِ فرزندان، در چشمِ پدران و مادرانشان، اینچنین درخشان هست؟ - معلمان قرآن، نسبت به سایر معلمان، در جامعه چه جایگاهی دارند؟ - ما برای قرآنآموزیِ فرزندانمان اهتمام بیشتری داریم، یا برای زبانآموزیشان یا قبولیشان در کنکور یا…؟ بخوانید, ...ادامه مطلب
…قَالَ اَلْمُجَاشِعِیُّ: حَدَّثْنَاهُ اَلرِّضَا عَلِیُّ بْنُ مُوسَى عَنْ أَبِیهِ مُوسَى عَنْ أَبِیهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ (عَلَیْهِمُ اَلسَّلاَمُ) وَ قَالاَ جَمِیعاً عَنْ آبَائِهِمَا عَنْ أَمِیرِ اَلْمُؤْمِنِینَ (عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ) قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ) یَقُولُ: «الْمَرْءُ عَلَى دِینِ خَلِیلِهِ، فَلْیَنْظُرْ أَحَدُکُمْ مَنْ یُخَالِلُ.» الأمالی(للطوسی)، ص۵۱۸ از امام رضا، از پدرانشان، از امیرالمؤمنین، از رسول خدا (صلواتالله علیهم) نقل شده است: «انسان، بر دین دوست نزدیکش است. پس هریک از شما مراقب باشد که با چه کسی دوستی نزدیک دارد.» پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ در زبان عربی، واژگان متعددی برای «دوست» بهکار میرود که با یکدیگر تفاوتهای ظریفی دارند؛ مانند: صدیق، رفیق، خلیل، صاحب، حبیب، زمیل. در این حدیث، از واژه «خلیل» استفاده شده است و در مورد مراقبت از معاشرت با چنین دوستی هشدار داده شده است. «خلیل»؛ یعنی دوستی که به انسان خیلی نزدیک است، از درونِ او خبر دارد و اصطلاحاً جیکوپیکش را میداند. فرزندان، بهویژه در دوره نوجوانی، با بعضی همسالان خود چنین رابطهای را برقرار میکنند؛ با هم درددل میکنند، مشورت میکنند، رازهایشان را به هم میگویند و... داشتن چنین رابطهای، نیاز نوجوان است و برایش لازم است، اما والدین و مربیان باید مراقب آفتهای این رابطه باشند. اگر آن دوست نزدیک، از اعتقادات و روحیات خوبی برخوردار نباشد یا اگر کم و کیفِ این رابطه متعادل نباشد، یقیناً فرزند دچار آسیب خواهد شد. بخوانید, ...ادامه مطلب
…عَنِ اِبْنِ أَبِی لَیْلَى عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ: «الْزَمُوا مَوَدَّتَنَا أَهْلَ الْبَیْتِ فَإِنَّهُ مَنْ لَقِیَ اللَّهَ وَ هُوَ یَوَدُّنَا أَهْلَ الْبَیْتِ دَخَلَ الْجَنَّةَ بِشَفَاعَتِنَا وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ لَا یَنْتَفِعُ عَبْدٌ بِعَمَلِهِ إِلَّا بِمَعْرِفَةِ حَقِّنَا.» المحاسن، ج۱، ص۶۱ از امام حسن مجتبی، از رسول خدا (صلواتاللهعلیهما) نقل شده است: «دوست داشتنِ ما اهل بیت را بر خود واجب بدانید و بر آن استوار باشید؛ زیرا کسی که خداوند را ملاقات کند، درحالیکه ما را دوست دارد، با شفاعت ما وارد هشت میشود. قسم به آنکس که جانم در دست اوست، هیچ بندهای از عمل خود سود نمیبرد، مگرآنکه حق ما را بشناسد.» پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از ابعاد مهم تربیت، که باید از جانب والدین و مربیان مورد توجه قرار گیرد، «تربیت اعتقادی» فرزندان و متربیان است.شناساندنِ شخصیت اهلبیت (علیهمالسلام) و زیباییهای رفتار و کلام ایشان به کودکان، موجب ریشهدار شدن محبت اهلبیت در دلهای آنها خواهد بود. بخوانید, ...ادامه مطلب
یکی از آسیبهای اعتقادی در تربیت فرزندان، معاشرت آنان با افراد گمراه و منحرفین فکری است. امروزه بهویژه با رشد تکنولوژی و گسترش رسانهها، افراد بیشازپیش در معرض افکار و اعتقادات انحرافی قرار دارند. هرچند والدین و مربیان، پیش از آنکه فرزندان و متربیانشان در معرض این افکار قرار گیرند، باید آنان را طوری تربیت کنند که در برابر این هجمهها مقاوم باشند، اما نباید از اثر مخرب همنشینی و معاشرت با این افراد نیز غافل بود. …عَنِ اَلْمُفَضَّلِ بْنِ مَزْیَدٍ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ (عَلَیْهِ السَّلاَمُ) وَ ذَکَرَ أَصْحَابَ أَبِی اَلْخَطَّابِ وَ اَلْغُلاَةَ فَقَالَ لِی: «یَا مُفَضَّلُ! لَا تُقَاعِدُوهُمْ وَ لَا تُؤَاکِلُوهُمْ وَ لَا تُشَارِبُوهُمْ وَ لَا تُصَافِحُوهُمْ وَ لَا تُوَارِثُوهُمْ.» رجالالکشی، ص۲۹۷ از مفضل بن مزید نقل شده است: زمانی که نزد امام صادق (علیهالسلام) از یاران ابوالخطاب و غلوکنندگان [که از منحرفان اعتقادی محسوب میشدند،] سخن به میان آمد، ایشان به من فرمودند: «ای مفضل! با آنان همنشین نشوید، همغذا نشوید، با هم چیزی ننوشید، به آنها دست ندهید و برای یکدیگر چیزی به ارث نگذارید.» بخوانید, ...ادامه مطلب
یکی از نگرانیهای والدینی که خود را نسبت به دنیا و آخرت فرزندشان مسؤول میدانند، این است که اگر روزی در کنار فرزندشان نبودند تا او را در امور دنیوی و اخروی «راهنمایی» و «حمایت» کنند، چه سرنوشتی در انتظار فرزندشان خواهد بود؟ برای رفع این نگرانی یک راهحل وجود دارد... قالَ أَمِیرُ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلِیٌّ عَلَیْهِ السَّلاَمُ: «أَحْسِنُوا فِی عَقِبِ غَیْرِکُمْ تُحْفَظُوا فِی عَقِبِکُمْ.» نهجالبلاغة، ص۵۲۲ از امیر مؤمنان (علیهالسلام) نقل شده است: «به بازماندگانِ دیگران نیکی کنید تا از بازماندگانتان محافظت شود.» پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ این مسأله از مصادیق قانونِ کلیِ «از هر دست بدهی، با همان دست میگیری» است. اگر ما خود را نسبت به فرزندان دیگران مسؤول بدانیم و در نبود بزرگترهایشان، هوای دنیا و آخرت آنها را داشته باشیم، مطمئناً خداوند به وسیلهای فرزندان ما را نیز در غیابمان حفظ خواهد کرد. مطالب مرتبط پیشین: - «هشدارهایی هولناک درباره ناموس، که باید جدی گرفت» - «چاه مکن بهر کسی…!» - «خود دانی...» - «اگر دوست دارید فرزندانتان با شما خوب رفتار کنند...» بخوانید, ...ادامه مطلب
منْ خُطْبَةٍ لَأَمِیرِ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ: «أَیُّهَا النَّاسُ إِنِّی وَ اللَّهِ مَا أَحُثُّکُمْ عَلَى طَاعَةٍ إِلَّا وَ أَسْبِقُکُمْ إِلَیْهَا وَ لَا أَنْهَاکُمْ عَنْ مَعْصِیَةٍ إِلَّا وَ أَتَنَاهَى قَبْلَکُمْ عَنْهَا.» نهجالبلاغة، ص۲۵۰ از امیرالمؤمنین (علیهالسلام) نقل شده است که در خطبهای فرمودند: «ای مردم! من - به خدا قسم - شما را به طاعتی تشویق نمیکنم مگرآنکه در انجام آن از شما پیشی گرفته باشم و از گناهی باز نمیدارم مگرآنکه پیش از شما، آن را ترک کرده باشم.» بخوانید, ...ادامه مطلب
این یک امر عادی است که پدر و مادر یا معلم و مربی، از فرزند یا متربی خود، اخلاق یا رفتار زشتی سراغ داشته باشند. کسی که وظیفه پرورش دیگری را بر عهده دارد، در چنین مواقعی باید تا جایی که ممکن است «تغافل» کند و در صدد باشد که او را به شیوهای صحیح از آن زشتی بپیراید. اما متأسفانه شاهد هستیم که افراد گاهی از روی ناآگاهی یا بیتوجهی، نهتنها اصل اساسیِ «تغافل» را رعایت نمیکنند، بلکه به روی فرزند یا متربیِ خود میآورند و گاهگاه به او «طعنه» نیز میزنند. جالب است بدانید ماده «طعن» در زبان عربی در اصل برای «فرو کردن نیزه در بدن دشمن» به کار میرفته و بعدها به جهت شباهتش به طعنه زبانی، به این کار زشت نیز اطلاق شده است. …عَنْ اَلْفُضَیْلِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: «مَا مِنْ إِنْسَانٍ یَطْعُنُ فِی عَیْنِ مُؤْمِنٍ إِلَّا مَاتَ بِشَرِّ مِیتَةٍ وَ کَانَ قَمِناً أَنْ لَا یَرْجِعَ إِلَى خَیْرٍ.» الکافی، ج۲، ص۳۶۱ از امام باقر (علیهالسلام) نقل شده است: «هیچ انسانی نیست که در چشم مؤمنی (رو در روی او) به او طعنه زند، مگراینکه حتماً به بدترین نوع مرگ خواهد مُرد و سزاوار است که به خیر بازنگردد (عاقبتبهخیر نشود.)» بخوانید, ...ادامه مطلب
هرچند کماند، اما متأسفانه هستند والدینی که از روی خستگی و درگیریهای بیرون خانه یا بهخاطر حقارتهای شخصِ خودشان، وقتی از فرزند یا همسرشان ناراحت میشوند، آنان را به باد ناسزا میگیرند. …عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: «إِنَّ رَجُلاً مِنْ بَنِی تَمِیمٍ أَتَى اَلنَّبِیَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَقَالَ: أَوْصِنِی فَکَانَ فِیمَا أَوْصَاهُ أَنْ قَالَ: «لاَ تَسُبُّوا اَلنَّاسَ فَتَکْتَسِبُوا اَلْعَدَاوَةَ بَیْنَهُمْ.»» الکافی، ج۲، ص۳۶۰ از امام باقر (علیهالسلام) نقل شده است: «مردی از قبیله بنیتمیم نزد پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) آمد و عرض کرد: مرا نصیحت کنید. رسول خدا در ضمن توصیههایشان، به او فرمودند: «به مردم دشنام نگویید؛ چراکه موجب جلب دشمنی آنها خواهد شد.»» بخوانید, ...ادامه مطلب
…عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ بُکَیْرٍ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ: «مَا مِنْ رَجُلٍ تَکَبَّرَ أَوْ تَجَبَّرَ إِلَّا لِذِلَّةٍ وَجَدَهَا فِی نَفْسِهِ.» الکافی، ج۲، ص۳۱۲ از امام صادق (علیهالسلام) نقل شده است: «هیچ مردی نیست که تکبر ورزد یا زورگویی کند، جزاینکه بهخاطر ذلت و خواریای است که در خود یافته است.» قالَ اَلنَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ: «لَا یَکْذِبُ الْکَاذِبُ إِلَّا مِنْ مَهَانَةِ نَفْسِهِ.» الإختصاص، ص۲۳۲ از رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) نقل شده است: «دروغگو دروغ نمیگوید، مگر از روی پستی و خواریِ نفسش.» پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ شخصیت دادن به کودک، یکی از اصول مهم تربیتی است و کمبود «عزت نفس» در انسان، عامل بسیاری از بدیها و پلیدیهاست. پیشتر در مطلبی با عنوان «چگونه فرزندانمان را در برابر آلودگیها مصون سازیم» از اهلبیت (علیهمالسلام) نقل شده بود که: هرکس «نفس» خود را والا بداند، دنیا و شهوات را پست میانگارد و «نفس»اش را با آلودگی به معاصی، پست نمیگرداند. بنابراین یکی از مسائلی که لازم است والدین به آن اهتمام داشته باشند، شخصیت دادن به فرزندان و بزرگداشتِ آنهاست. بخوانید, ...ادامه مطلب
…عَنْ عَبْدِ الْوَهَّابِ بْنِ الصَّبَّاحِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع: «الْفَرْضُ فِی الرَّضَاعِ أَحَدٌ وَ عِشْرُونَ شَهْراً فَمَا نَقَصَ عَنْ أَحَدٍ وَ عِشْرِینَ شَهْراً فَقَدْ نَقَصَ الْمُرْضَعُ وَ إِنْ أَرَادَ أَنْ یُتِمَّ الرَّضَاعَ فَحَوْلَیْنِ کامِلَیْنِ.» تهذیب الأحکام، ج۸، ص۱۰۶ از امام صادق (علیهالسلام) نقل شده است: «مقدار واجب در شیر دادن، بیست و یک ماه است و هرچه از بیست و یک ماه کم شود، به شیرخوار آسیب میرسد و اگر بخواهد شیر دادن را کامل کند، باید دو سال کامل باشد.» …عَنْ سَمَاعَةَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: «الرَّضَاعُ أَحَدٌ وَ عِشْرُونَ شَهْراً فَإِنْ نَقَصَ فَهُوَ جَوْرٌ عَلَى الصَّبِیِّ.» تهذیب الأحکام، ج۸، ص۱۰۶ از امام صادق (علیهالسلام) نقل شده است: «شیر دادن، بیست و یک ماه است و اگر از این مدت کم شود، این کار ظلم به کودک است.» بخوانید, ...ادامه مطلب
توصیه اهلبیت (علیهمالسلام) این بوده است که فرزندان پیش از آنکه متولد شوند، نامگذاری شوند. ملاحظه بفرمایید… …عَنْ مُوسَى بْنِ بَکْرٍ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ ع قَالَ: «أَوَّلُ مَا یَبَرُّ الرَّجُلُ وَلَدَهُ أَنْ یُسَمِّیَهُ بِاسْمٍ حَسَنٍ فَلْیُحْسِنْ أَحَدُکُمُ اسْمَ وَلَدِهِ.» الکافی، ج۶، ص۱۸ از امام کاظم (علیهالسلام) نیز نقل شده است: «نخستین نیکیای که انسان به فرزندش میکند، این است که نامی زیبا برای او انتخاب کند. پس هریک از شما باید نامی زیبا برای فرزندتان انتخاب کنید.» …عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ جَدِّی قَالَ: قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع: «سَمُّوا أَوْلَادَکُمْ قَبْلَ أَنْ یُولَدُوا فَإِنْ لَمْ تَدْرُوا أَ ذَکَرٌ أَمْ أُنْثَى فَسَمُّوهُمْ بِالْأَسْمَاءِ الَّتِی تَکُونُ لِلذَّکَرِ وَ الْأُنْثَى فَإِنَّ أَسْقَاطَکُمْ إِذَا لَقُوکُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ لَمْ تُسَمُّوهُمْ یَقُولُ السِّقْطُ لِأَبِیهِ أَلَّا سَمَّیْتَنِی وَ قَدْ سَمَّى رَسُولُ اللَّهِ ص مُحَسِّناً قَبْلَ أَنْ یُولَدَ.» الکافی، ج۶، ص۱۸ از امام صادق، از پدرشان، از جدشان، از امیرالمؤمنین (صلواتاللهعلیهم) نقل شده است: «فرزندانتان را پیش از آنکه متولد شوند، نامگذاری کنید و اگر نمیدانید پسر است یا دختر، نامهایی رویشان بگذارید که برای پسر و دختر (مشترک) است؛ چراکه آن فرزندانی از شما که نامگذاری نشدهاند و (پیش از تولد) سقط شدهاند، زمانی که در روز قیامت با شما روبهرو شوند، به پدرشان میگویند: چرا برای من نامی انتخاب نکردی؟ رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) محسن (فرزندِ سقطشدهی ام, ...ادامه مطلب
...عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبَائِهِ عَنْ عَلِیٍّ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «یَلْزَمُ الْوَالِدَیْنِ مِنَ الْعُقُوقِ لِوَلَدِهِمَا إِذَا کَانَ الْوَلَدُ صَالِحاً مَا یَلْزَمُ الْوَلَدَ لَهُمَا.» الخصال، ج۱، ص۵۵ از امام صادق، از پدرشان، از پدرانشان، از رسول خدا (صلواتاللهعلیهم) نقل شده است: «همانطور که فرزند باید [حقوق والدینش را رعایت کند و] از عاق شدن بپرهیزد، پدر و مادر نیز اگر فرزندشان صالح باشد، باید [حقوق فرزندشان را رعایت کنند و] از عاق شدن پرهیز کنند.» بخوانید, ...ادامه مطلب
…حَدَّثَنَا أَبُو بَصِیرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا أَحَبَّ عَبْداً قَبَضَ أَحَبَّ وُلْدِهِ إِلَیْهِ.» الکافی، ج۳، ص۲۱۹ ابوبصیر گوید: از امام صادق (علیهالسلام) شنیدم که میفرمودند: «بهراستی که خداوند (عزّوجلّ) هرگاه بندهای را دوست بدارد، محبوبترین فرزندش را میمیراند.» …عَنِ ابْنِ مِهْرَانَ قَالَ: کَتَبَ رَجُلٌ إِلَى أَبِی جَعْفَرٍ الثَّانِی ع یَشْکُو إِلَیْهِ مُصَابَهُ بِوَلَدِهِ وَ شِدَّةَ مَا دَخَلَهُ فَکَتَبَ إِلَیْهِ: «أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَخْتَارُ مِنْ مَالِ الْمُؤْمِنِ وَ مِنْ وُلْدِهِ أَنْفَسَهُ لِیَأْجُرَهُ عَلَى ذَلِکَ؟» الکافی، ج۳، ص۲۱۸ از ابن مهران (علی بن مهزیار) نقل شده است: مردی به امام جواد (علیهالسلام) نامهای نوشت و از مصیبتی که بهخاطر (مرگ) فرزندش بر او وارد شده بود، به ایشان شکایت کرد. حضرت (در پاسخ) به او نوشتند: «آیا نمیدانی که خداوند (عزّوجلّ) از مال و فرزندانِ عزیز مؤمن برمیگزیند تا در اِزایش، به او اجر دهد؟» بخوانید, ...ادامه مطلب
...عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: «مَرَّ بِی أَبِی وَ أَنَا بِالطَّوَافِ وَ أَنَا حَدَثٌ وَ قَدِ اجْتَهَدْتُ فِی الْعِبَادَةِ فَرَآنِی وَ أَنَا أَتَصَابُّ عَرَقاً فَقَالَ لِی: «یَا جَعْفَرُ یَا بُنَیَّ إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَحَبَّ عَبْداً أَدْخَلَهُ الْجَنَّةَ وَ رَضِیَ عَنْهُ بِالْیَسِیرِ.»» الکافی، ج۲، ص۸۶ از امام صادق (علیهالسلام) شده است: «پدرم (امام باقر علیهالسلام) درحالی که طواف میکردم، بر من گذشتند. من نوجوان بودم و نهایت کوششم را در عبادت مینمودم. پس درحالیکه سخت عرق میریختم، مرا دیدند و فرمودند: «جعفر، پسرم! خداوند اگر بندهای را دوست داشته باشد، او را به بهشت داخل میگرداند، و از او به اندک (عبادتی) راضی میگردد.»» پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ کسانی که سالیانی از نوجوانیشان گذشته است، معمولاً وقتی برمیگردند و آن فصل زندگیشان را مرور میکنند، به یاد میآورند گاهی چنان جوگیر و احساساتی میشدند و به عبادات و ریاضتهای سنگینی روی میآوردند، که پس از مدتی، از سنگینیِ این افراط، به تفریط پناه میبردند. خوب است والدین که خود این دوران را سپری کردهاند و معمولاً این تجربه را دارند، در بالا و پایین شدنهای نوجوانشان (که در این سن طبیعی هم است)، بهموقع و بهزیبایی تجربیاتشان را به فرزندشان منتقل کنند و از زده شدن او از عبادت و دینداری، جلوگیری کنند. بخوانید, ...ادامه مطلب