...عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: «مَرَّ بِی أَبِی وَ أَنَا بِالطَّوَافِ وَ أَنَا حَدَثٌ وَ قَدِ اجْتَهَدْتُ فِی الْعِبَادَةِ فَرَآنِی وَ أَنَا أَتَصَابُّ عَرَقاً فَقَالَ لِی: «یَا جَعْفَرُ یَا بُنَیَّ إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَحَبَّ عَبْداً أَدْخَلَهُ الْجَنَّةَ وَ رَضِیَ عَنْهُ بِالْیَسِیرِ.»» الکافی، ج۲، ص۸۶ از امام صادق (علیهالسلام) شده است: «پدرم (امام باقر علیهالسلام) درحالی که طواف میکردم، بر من گذشتند. من نوجوان بودم و نهایت کوششم را در عبادت مینمودم. پس درحالیکه سخت عرق میریختم، مرا دیدند و فرمودند: «جعفر، پسرم! خداوند اگر بندهای را دوست داشته باشد، او را به بهشت داخل میگرداند، و از او به اندک (عبادتی) راضی میگردد.»» پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ کسانی که سالیانی از نوجوانیشان گذشته است، معمولاً وقتی برمیگردند و آن فصل زندگیشان را مرور میکنند، به یاد میآورند گاهی چنان جوگیر و احساساتی میشدند و به عبادات و ریاضتهای سنگینی روی میآوردند، که پس از مدتی، از سنگینیِ این افراط، به تفریط پناه میبردند. خوب است والدین که خود این دوران را سپری کردهاند و معمولاً این تجربه را دارند، در بالا و پایین شدنهای نوجوانشان (که در این سن طبیعی هم است)، بهموقع و بهزیبایی تجربیاتشان را به فرزندشان منتقل کنند و از زده شدن او از عبادت و دینداری، جلوگیری کنند. بخوانید, ...ادامه مطلب